Ganga Poudel

भित्र भित्रै सबैमा यीद्ध छ कस्ले कसलाई पछार्ने, भन्ने ठुलो  भिडन्त छ ।। बाहिर बाहिर त बिना म बाच्न सक्दैन भन्ने भ्रम छ, को बिना को बाच्न सक्दैन,सायद  सबै जना एउटै समय मर्दनन् ।। सबै बिना म त बाच्न सक्छु , येत्ती हो मेरो देश बिना,म ज्यादै अधुरो छु।।। देशलाई मेरो मुटुमा राखेको छु, मेरो देश बिना म ज्यादै अपुरो छु।। आमा बुबा दाजु भाइ आआफ्नो ठाँउमा, मेरो देशको स्थान सधै उच्च ठाँउमा।।। दशको लागि म मर्छु भन्दैन, देशकै लागि म बाच्न चाहन्छु  ।। यो देशमा मेरो स्थान भेट्न चाहन्छु , देशको झन्डा सम्याइ म नेपाली भन्न रुचाउछु ।। सबैको अघि नेपाली छोरीले गर्न सक्न्ने काम गरि देखाउन चाहन्छु , नेपाली भएकोमा गर्व गर्ने मान्छेलाई मात्र म नेपाली ठान्दछु ।। देश बनाउछु भनी चपाउनेलाई के नेपाली भन्नू ....... बुद्ध जन्मेको देशमा  अशान्ति  फैलाउनेलाई  के नेपाली भन्नु ??? देशको नाममा आफ्नै स्वार्थको लागि मर्ने लाई के गोर्खाली भन्नु ... नेताको नै परिचय थाहा नभएकलाई  के नेता चुन्न

I have a real best friend He has his own name But I renamed him as "lb😍" He think me as his own game... He is with me at all time He made me happy by a small thing He says he don't know three threes are nine But he think I know everything... At all sad and happy time He is with me At a small mistake, he says "I'm a mind" So, all best friend may be like mine... Without his mistake he says "Sorry" many times Without my help he says "thanks" all time But I don't like his one behaviour I think "In relationship no thanks no sorry" But he don't follow me... We are best friends but other think negative about us But our relationship is greater than any other small relation We think we are not in relation But we have a perfect relation (i.e. best friend)

थाहा पाएँ अरूबाट तिम्ले मलाई मन पराउछौ रे... प्रश्न आए अनेक थरी मेरो मुटुलाई भयो भारी याद आए साथी भनी बोलेको र हाँसीहाँसी खेलेका ती दिनहरु मुटु दुख्यो, मुटुले सोध्यो  मुटुलाई अनेक थरी प्रश्नहरू।। डुब्दै गएँ  भावनामा तिम्रो यादहरूले सताइ रह्यो दिनदिन एउटै डर थियो, अब म उनको मुहारमा हेर्न सक्ने भइन नजर जुधाइकन उनि संग बोल्न खोज्दा बोलि अड्किन्छ बिचमा जहाँ बस्यो, जे गर्यो उनकै यादहरू यो दिलको छेउमा।। उनको माध्यम बाट थाहा पाउँदा त मुटुको रोगी छु प्रतक्ष आएर भन्यौ भने त जान्छु होला भगवान को सुन्दर घरमा मलाई भगवानको प्यारो सन्तान बनाउनु छ भने, एउटा काम गरे हुन्छ, प्रतक्ष आएर 'आई लव यू' भने हुन्छ।। सक्छौ भने कृपया मलाई प्रेम प्रस्ताव नगर एउटा केटीको लागि आफ्नो जीवन बर्बाद नगर अरूबाट थाहा पाउँदा त घरमा थिएँ, पल्टिएँ आफ्नै बिस्तारामा तिम्ले प्रतक्ष भन्यौ भने त पल्टिने बिस्तारा पनि हुँदैन सहारा।। यदि मलाई प्रतक्ष प्रेम प्रस्ताव गर्यौ भने त समय पनि कम हुन्छ होला छाती माथी हात राख्न मेरो जिन्दगी थोरै हुन्छ, तिम्रो अगाडी बाँच्न सपना देख्ने समय पनि हुन्न होला, तिमी र ...

टाउकोले थाम्न नसकी बोकेको त्यो भारी खुट्टाले थाम्न नसकी थरथर कामेका ती खुट्टा कसैको भरमा नपरी गरेको त्यो इमानदारी यसले ठुलो प्रेरणा दिन्छ जीवनमा अघि बढ्नको लागी हर समय परिवार सम्झेर गरेका ती दुःखहरू आफ्नो लागी होइन सन्तानको लागी बोकेका ती भारीहरू आफ्नो होइन सन्तानको भविष्य सोचेका ती सम्झनाहरू आफ्नो ओठ सुकाई , सन्तानको ओठमा हाँसो ल्याउने ती प्रयासहरू गाउँ छोडी सहरमा आइ गरेका ती दुःखहरू सन्तानकै लागी सब थोक छोडी गरेका ती प्रयासहरू बहुमूल्यले छन् हाम्रा लागी गरेका सबै प्रयासहरू महान् छन् ती घामपानी नभनी कहिले पसिनाले त कहिले पानीले भिजेका शरीरहरू सम्मान गर्न लाएक छन् , ती सन्तानको बारेमा मात्र सोच्ने ती दिमागहरू सन्तानको पेट नभरी कहिल्यै नभरिने ती पेटहरू सन्तान नानिधाई ननिधाउने ती आँखाहरू आधा उमेरसम्म यस्तै गरि स्याहार गर्छन् , अनि छोडी जान्छन् ....

को हौ तिमी छाती दुखाई दुखाई स्तनपान गराउने ? आफ्नो पेट खाली राखी हाम्रो पेट भरिदिने ? अरू मान्छे भन्दा माथी छौ तर भगवान भन्न नमिल्ने अरूले भगवान देखिन भन्छन् म त सधैँ देख्छु भन्दै हिंडे को हौ तिमी , आमा चाहे आमा , बुबा चाहे बुबा , साथी चाहे साथी बनिदिने ? निद्रा नलाग्दा दोहोरि गाई निद्रा पारिदिने नराम्रो काममा हात हाल्न नदिने , राम्रो बाट निकाल्न नदिने अरूले मान्छे नबित्दै फोटोमा माला चढाउनु हुँदैन भन्छन् मैले चढाएँ को हौ तिमी बस्छु भन्दा बसाइदिने , खान्छु भन्दा खुवाईदिने , खेल्छु भन्दा खेलाइदिने ? आधा राती घुम्छु भन्दा पनि केहि नभनी घुमाइदिने घाम पनि नभनी हाम्रै लागी पसिना चुहाइदिने अरूले त के के पुगेन भन्छन् तर मैले हजुरमै सबथोक भेटाएं ? को हौ तिमी आफ्नो ओठ सुकाई हाम्रो ओठ भिझाइदिने ? आफु मोरेर भएपनि हामीलाई जीवनदान दिने ? हाम्रै लागी आफ्नो घर छोडी अर्काको घर आइदिने अरुले मन्दिरमा भगवान भेट्छु भन्छन् , मैले त घरमै भेटाए को हौ तिमि हाम्लाई खुवाएर भोकै अगाए भन्ने ? हाम्लाई हसाइ ढुखमा नि मा हासे भन्ने ?? हाम्ले आशु बगाउदा हामी सं...

मेरो उपनाम राख्ने साथी धेरै छन् मलाई मेरो उपनामबाट बोलाउने मनहरू धेरै छन् ॥ कसैको लागी महत् पूर्ण भए राख्छन् , उपनाम भन्छन् किन होला धेरै साथीले मलाई उपनाम दिन्छन् ॥ राम्रो नजरले वा नराम्रो , दुबैको आ - आफ्नो अर्थ छ , मेरो जीवनमा सबै उपनामको आ - आफ्नो अर्थ छ ॥ मेरो उपनाम राख्नेहरू , मेरो लागी पनि केही खस छन् फुच्ची नाम दिनेहरू सबै मेरो आशामा छन् ॥ कसैले मलाई रुन्ची भन्छन् , कसैले मुसी कसैले मलाई रुने - मुसी पनि भन्छन् , ॥ म धेरै छिटै रुने भएर रहयो नाम रुन्ची मुसो जस्तै चटपट चटपट गरेर मलाई मुसी रे ॥ कसैले मलाई डिअर भन्छन् त , कसैले जानु पनि भन्ने गर्छन्॥ उनीहरुको जीवनमा होइन , मित्रतामा आएकाले , माया गरेर भनेको भन्छन्॥ कसैले मलाई पुन्टी भन्छन् , कसैले डल्ली पनि भन्ने गर्छन्॥ यी दुवै उपनाममा मेरो उचाई र मोटाईको चित्रण छ भन्छन्॥ कसैले मलाई गंगुताई भन्छन्॥ कसैले गंगु मात्र पनि भन्ने गर्छन् यी उपनाम मेरो वास्तविक नामबाट जुरेको भन्छन् तर सबै भन्दा धेरै मलाई गंगा नै भन्छन् ॥

जन्मीए सानो परिवारमा दिदी पछिको म एक्लो छोरो सबको भर थियो ममा सबको आश भनेकै म थिए सबको भरोसा म हुर्किदै थिए सबको माया पाएर फुलफुल्लेको थिए सबै दोष दिदी जान्थ्यो जति गल्ति मैले गरे मेरो घरमा केटिको स्थान अलि तल थियो तेसैले मलाई केटि अलि सानै लाग्थ्यो ... सायद महिलालाई असक्षेम ठानेरै होला भगवानले म माथि गरे ठुलो धोका म बाट खोसे मेरो आविभावक आमाको सोउदो पुछिदिए अब झन सबै परिवारको जिम्बेबारी मेरो कादमा आयो सानै थिए , ४ कक्षामा पढथे , आमाको एक्लो छोरो अब परिवारमा पुरुष भनेकै म थिए सबको आशा भरोसा ममा थियो एक , दुइ बर्ष सोकमा बितेयो तेस्तै रैछ जीवन सबै भुली अगाडी बढ्नु पर्यो पढदै गए , आमाको आश बढ्दै गयो एक दिन प्रबेसीका परीक्षा पनि उत्तीर्ण गरे घरमा धेरै कुरा भयो मलाई काठमान्डौ पढन पठाउने अरे दिदी गाउँ मै पढथि म आए काठमाडौं आए काठमाडौं सहरमा , पुगे जस्तै लागेयो धुलोमाडौं आउन त आए काठमाडौं के पढ्ने थाहा थिएन ... मामाको छोरोसंग बस्न थाले एउटा सानो कोठा भाडामा लिएर के पढ्ने भन्ने दोधरैमा वास्तुकला भन्ने बिसय भेटियो वास्तु...

पागल भन्दैनन् आज मलाई केबल साईको नामले बोलाउँछन् मलाई साईको देख्छन् , मेरो साइको पनमै रमाउँछन् ॥ मेरो मायालाई सम्झी पागल भइदिन्छन् अनि मलाई उपनाम राखी साईको भनि बोलाउँछन् मेरो नाम साईको का बाट भयो कि त राख्नेलाई कि त भन्नेलाई थाहा होला मेरो साईकोपन हेर्न हुन्छन् रे सबै भेला॥ आधुनिकताले होला पागललाई साईको भनि बोलाउँछन् के भयो आज आफ्नो भाषा भन्दा अरूकै भाषामा रमाउँछन् पागल भनि बोलाउन खोज्दा , साईको भनि बोलाउँछन् मन त नेपाली हो भनि गफ लडाउँछन्॥ साथी मा तिम्रो लागी साईको त , आमाको लागी मुटुको टुक्क्रा कसैको लागी पागल त , गुरुको लागी देखाएको बाटोमा हिँड्ने मार्ग कर्ता मेरो भाषण चिहानेहरूको लागी भाषण कर्ता मेरो माया चिहानेहरूको लागी पागल प्रेमी ॥ जुन अवस्थामा जस्तो पनि बनी दिन सक्छु मा बाट जे चाहन्छन् त्यै पुर्याई दिन सक्छु साईको भन्दा साईकोपन ल्याउन सक्छु जो जेमा रमाउँछ उसलाई रमाउने गराउन सक्छु ॥ पागलबाट मेरो नाम साईकोमा परिवर्तन भयो मलाई पागल भन्ने साथी का गयो गयो , साईको भन्ने आयो पागल र साईको मा धेरै फरक छ जस्तो लाग्थ्यो...

भत्केको घरमा मेरो आशा बढ्दै गयो आफूमा भन्दा धेरै मेरो घरमा मेरो भर बढ्यो भत्किदैं छ , चोया गल्दै छ , पनि भित्र छिर्दै छ छानो झर्दै छ , खर गल्दै छ , मेरो आशा बढ्दै छ उमेर ढल्कँदै छ , मेरो बैँस फेरी फर्दकै छ अझै यही घरमा बाच्ने आशा झन् झन् बढ्दै छ थाम गल्दै छन् , धमिराले भित्र भित्र खादै छ मेरो सरिरमा अझ बिमार बढ्दै छ ढल्कँदै छ घर पश्चिम तर्फ खर तल तल झर्दै छ घर मेरो भत्कदै छ तर मेरो आशा यसमै बढ्दै छ यही घरमा बस्ने रहरले झन् झन् मलाई छाप्दै छ छोरा बुहारीले घर छोडी घर आऊ भन्दै छन् मेरो मनले यही घरले नै मलाई थाम्छ भन्दै छ मेरो घर ढल्दै छ , मेरो आशा यसमै बढ्दै छ पहिरो मेरो घर माथि झर्दै छ घरले मेरो सहयोग मागिराछ घरलाई भन्दा धेरै सहयोग मलाई चाहिराछ घर ढल्किराछ , मेरो ढाड मस्किराछ कहिल्लै नझर्ने पहिरो झर्न लाछ कहिल्लै नआउने बाडी आइराछ मेरो आशा झन् यही घरमै बडीराछ पुरिराछ पहिरोले मेरो आशा झन् बडीराछ छाती धड्कन छोड्न खोज्छ , मुटु चर्कन्छ मेरो घरको पनि हालत उस्तै छ काठ पटकन्छ चोया सबै गलेका छन् मेर...

जहाँ गए पनि सधैँ यस्तै साथी मैले किन भेट्छु ? जहाँ गए नि मेरो लागि आफू लड्ने साथी किन भेट्छु ? जो सँग नि म सानो कुरा मा किन रिसाउँछु ? एउटाको रिस लागि अर्को लाई किन पोख्छु ? जा गए पनि मेरो कुरा अन्तिममा बुझ्छन् ? जहिले मेरो बानी सम्झी पछि किन पछुताउँछन् ? म सबैसँग बोलेको देख्दा कोही किन रिसाउँछन् ? मेरो बानी पछि बल्ल किन मन पराउँछन् ? मसँग बोल्दा सम्म सबै मेरो कुराले रिसाउँछन् ? बोल्न छोडे पछि किन यती धेरै पछुताउँछन् ? मैले आफै माफ माग्दा पनि फेरी किन भाउ खोज्छन् ? अझै रिसाएको जस्तै नाटक किन गरि रहन्छन् ? मैले माफ माग्दा फेरी मुसुमुसु मुस्कुराउन् तर फेरी किन यती ठूलो नाटक गर्छन् ? मलाई थाहा छ , आफ्नो भन्दा मेरो धेरै पिर मान्छन् तैपनि किन फेरी मेरो मित्रतामा किन तरबार ल्याउँछन् ? जस्तो जे जे भए पनि मेरो मित्रता अब्बल छ तेस्ता तरबारलाई कुल्ची हामी अघि बढ्न सक्छौ कसैले आँखा लगायो भने आँखा झिकी गुच्छा खेल्न सक्छौ कसैले कुदृष्टिले हेरे भने , दृष्टि बिन बनाइदिन सक्छौ हाम्रो मित्रतामा सहयोग गर्ने साथीलाई हामी सम्मान गर्छौ नजर ग...