Ganga Poudel

 याद नआउने कहा हो र, तिम्रो त्यो न्यानो मायाको .. मन नभक्कनिने कहाँ हो र हेर्न नपाउँदा तिम्रो सुन्दर मुस्कान त्यो.. दशैंमा टीका थाप्न आउन नपाउँदा पनि आशीर्वाद र त्यो खमको .. सारै याद आउँछ हजुरहरुको त्यो स्पर्शको ।। तैंले हराउँछन् भनेर आशीर्वाद र टीका मलाई अनि दक्षिणा आमाको झोलामा भएको... त्यो गोठको अगेनामा पोलेर छाला कालो भएको त्यो आलुको.. मलाई कत्ति काम गर्न मन लाग्दा पनि आफ्नै घर गएर गरेस यहाँ गर्नु पर्दैन भन्दै हजुर कराएको ... सारै याद आउँछ हजुरहरुले मायाले सुम्सुमाएको ।। मेरो मुहार देख्दा ओठ तन्किएर चाउरी परेका ती गालाको... कहिले आउँछ भनेर दिनदिनै पारी पारी सम्म डुल्ने त्यो सोच्छ मनको ... मलाई भनेर त्यो पुरानो बाकसमा राखेका किसमिस काजुको... सारै याद आउँछ हजुरहरुको त्यो मायालु हेराइको । पछुतो सारै कम कुराको लाग्छ .. तर हजुरले दिएको त्यो नौनी घिउ खान्न भनेर हिँड्नु नहुने जस्तै लाग्छ.. सानामा भनेको नमानेर कत्ति दुःख दिए है, सबै मान्नु पर्ने जस्तै लाग्छ.. यता आ भन्दा टाढा टाढा कत्ति भागेको छु है, सधैं हजुरको काखमा बास्नु पर्न्ने जस्तै लाग्छ.. पछुतो त के भनुम् र नाधानिमा ठूलै भूल ...

 सन्तान रुँदा एक पटक हाँसेको थियौँ है? मैले आमा शब्द बोल्दा कत्ति खुसी थियौं है ? तिम्रो नाम लेख्दा त फुरुङ्गै थियौँ है? काखमै बिस्ट्याउदा पनि खुसी हुन्थ्यौं है ? आमाले जति साथ र माया हजुरलाई सन्तानले दिन सकून, हजुरले जति खुसी सन्तान ले बाड्न सकून । माता तिर्थ औंसीको सम्पूर्ण आमा हजुरलाई शुभकामना । - Sebika Sharma       Pyuthan

 बिहानी सधैं कालो बादलले छोपेर कहा आउँछ र? त्यो खोला आफ्नो सतह छोडेर कति दिन बड्छ र? त्यो डढेलो हुरहुरी कति दिन बोल्छ र? त्यो सुन्दर फूलले बास्ना नछरी संसार चल्छ र?? मर्नु त सबैलाई एकदिन छदै छ ,तर नजन्मी कोही मर्छ र? मुस्कान सुखमा मात्र आउने भए, हिलोमा पनि त्यो कमल फुल्थ्यो र? अन्धकार नराम्रो भए, सुन्दर बिहानी हुन्थ्यो र? एकपटक असफल नभई, सफलताको महत्त्व हुन्छ र?? आजको बिहानी अलि फरक छ, बिहानी नै भए पनि अन्धकार छ, तर भोलि अबस्य उज्यालो हुने छ, त्यो घामको किरणले मेरो मुहार छुनेछ, बिहान उठेर मोबाइल खोल्न होइन ड्रेस लगाउन हतार  हुनेछ ।।